Συχνά οι γονείς αναρωτιούνται με ποιον τρόπο θα μπορούσαν να προάγουν το διάλογο με τα παιδιά τους. Πως να αρχίσουν μια συζήτηση αλλά και πως να τη διατηρήσουν, για να λάβουν τις περισσότερες δυνατές πληροφορίες από τα παιδιά τους σχετικά με το θέμα το οποίο επικοινωνούν.
Η λύση στο συγκεκριμένο προβληματισμό συχνά βρίσκεται στον τύπο των ερωτήσεων που απευθύνουν στα παιδιά . Υπάρχουν δύο τύποι ερωτήσεων. Από τη μία οι ερωτήσεις κλειστού τύπου , οι οποίες απαντώνται μονολεκτικά , και από την άλλη οι ερωτήσεις ανοικτού τύπου , οι οποίες χρειάζονται περισσότερη πληροφόρηση από μία λέξη για να απαντηθούν .
Μερικά παραδείγματα ερωτήσεων για την έναρξη συζήτησης με τα παιδιά είναι τα εξής :
“Με ποιον/α έπαιξες σχολείο σήμερα;”
“Τι σου άρεσε περισσότερο στη μέρα σου ;”
“Τι σε κάνει χαρούμενο/η ;”
“Ποιο είναι το αγαπημένο σου φαγητό ;”
“ Σε τι είσαι πραγματικά καλός/η ;”
“Πες μου κάτι για το οποίο είσαι περήφανος;”
Μερικά παραδείγματα ερωτήσεων για τη διατήρηση της συζήτησης είναι τα παρακάτω :
“ Τι πιστεύεις για αυτό ;”
“ Γιατί νομίζεις ότι έγινε έτσι ;”
“ Τι ένιωσες εκείνη τη στιγμή ;”
“ Πως νιώθεις τώρα ;”
“ Τι θα έκανες διαφορετικά σε αυτή την περίπτωση ;”
“ Τι συνέβη ;”
“ Πως σου φαίνεται ;”
Πάντα θα πρέπει να δίνεται στο παιδί ο χώρος και ο χρόνος που του χρειάζεται για να επεξεργαστεί την ερώτηση και να μπορέσει να δώσει την απάντηση. Κάποιες φορές το παιδί μπορεί να μην έχει την απάντηση στην ερώτηση που του απευθύνεται . Τότε καλό θα ήταν να υπάρξει ενθάρρυνση προς το παιδί για την προσπάθεια που έχει καταβάλει μέχρι στιγμής στη διαδικασία του διαλόγου. Μια τέτοια εξέλιξη δεν χρειάζεται να αποθαρρύνει ούτε το παιδί ούτε το γονέα καθώς θα υπάρξουν αρκετές ευκαιρίες συνδιαλλαγής και στο μέλλον .Η υπομονή λοιπόν σε αυτή την περίπτωση είναι ένας εξαιρετικός σύμμαχος .
Παπαπούλιος Γιώργος,
Λογοθεραπευτής Κέντρων Επικοινωνία